Pelteleşmiş beyninizde kirden parlayan bir kanepede yan gelip yatmış semiz bir uşak gibi pinekleyen düşüncenizi, kanlı bir yürek parçasıyla tedirgin edeceğim, … dalga geçeceğim, geberesiye küstah ve zehir dilli. Tek bir ak saç yok ruhumda, yaşlılığın mızmızlığı yok ! Dünyayı bozguna uğratarak sesimin gücüyle yürüyorum – yakışıklı, iki yaşında.
Mızmızlar! Kemana yatırırsınız aşkı siz. Kabalar, onu trampete yükler. Fakat, tersyüz edebilir misiniz kendinizi benim gibi,
– ve gök gibi, renk değiştirerek ansızın – ister misiniz öylesine, sevecen olayım ki öylesine hani, köpek değil de, pantolonlu bir bulut desinler bu!
Mayakovski,Bulut,Umut
