Köpek gibi, kanlar içinde Dönüp susabilir misin, Kavgadan, aşktan, umut dan. Hayvanların en güçlüsü insan. Çünkü korkmasını da bilir, Kavgadan, aşktan, umut dan. Sen bilir misin, bilir misin sen Korkmasını, korkuyu, korktuğunu, Söyleyebilir misin korkmadan. Kavgadan, aşktan, umut dan Dönüp susabilir misin sen.. Sen, hayvanların en güçlüsü insan! Özdemir Asaf

Pelteleşmiş beyninizde kirden parlayan bir kanepede yan gelip yatmış semiz bir uşak gibi pinekleyen düşüncenizi, kanlı bir yürek parçasıyla tedirgin edeceğim, … dalga geçeceğim, geberesiye küstah ve zehir dilli. Tek bir ak saç yok ruhumda, yaşlılığın mızmızlığı yok ! Dünyayı bozguna uğratarak sesimin gücüyle yürüyorum – yakışıklı, iki yaşında. Mızmızlar! Kemana yatırırsınız aşkı siz. Kabalar,

…Benim yalnızlığım köpek yalnızlığı Sürer bütün sokakları boyunca dünyanın Nereye varsam Orada yalnızlığı beni bekler bulurum Her sabah evler boşalır Bir sel akar sokaklardan caddelere Ben kendi içimde kaybolurum Ne gidecek yerim vardır ne bekleyenim Gökyüzü saltanatım, dünya soframdır benim Zamanlar geçer, mevsimler değişir Değişmez benim kaderim Görür yüzüme bakanlar ilk aldanmışlığımı Söyler köpek yalnızlığımı